Dit jaar kwam voor reisspecialist Bart een droom uit; hij bracht een bezoek aan het zevende continent! Deze droom heeft lang op zijn wensenlijstje gestaan en na een uitgebreide voorbereiding was het dan eindelijk zo ver en maakte hij een expeditiereis naar Antarctica. Al zijn hoge verwachtingen zijn waargemaakt! Ondanks de uitgebreide voorbereidingen is het lastig een inschatting te maken wat een reis naar Antarctica nu precies inhoudt en wat je kunt verwachten. In deze blog vertelt hij je er meer over én geeft hij acht redenen om naar Antarctica te gaan.
Voor vrijwel iedereen staat het spotten van pinguïns op Antarctica met stip op een. Ondanks dat garanties vooraf uitgesloten zijn, is de kans om ze daadwerkelijk te zien enorm. Tijdens ons verblijf in Antarctica hebben we elke dag pinguïns gezien. En nee, na zeven dagen verveelt het nog steeds niet om deze unieke dieren in hun natuurlijke habitat te zien. In totaal zijn er zeventien pinguïnsoorten, waarvan de meeste soorten leven in de poolregio’s. Als je het Antarctisch schiereiland bezoekt heb je kans om drie pinguïnsoorten te zien; de adeliepinguïn, de stormbandpinguïn en de ezelspinguïn. Vooral van de laatste soort heb ik ontzettend veel kolonies kunnen zien. De allerbekendste pinguïnsoort, de keizerspinguïn, leeft verder op het vasteland van Antarctica en zijn enkel te spotten met specifieke expeditiereizen naar de Weddell Sea.
Mijn beeld van Antarctica was enkel sneeuw, ijs en witte landschappen. Dit klopt deels, maar ook hierin is veel onderscheid te vinden. Zo voeren wij vroeg in de ochtend bij helder weer door Lemaire Channel. Het was windstil en aan beide zijden van het schip zagen we besneeuwde rotsen van meer dan 1.000 meter hoog. Er lagen verschillende ijsschotsen in zee, waar we langs en soms overheen voeren. Voor mij was dit echt de ultieme Antarctica ervaring! De landschappen zijn zo puur en betoverend. Doordat het helemaal windstil was, zagen we de bergen en ijsschotsen weerkaatsen in zee. Het was puur genieten en beseffen dat ik op zo’n bijzonder plekje van de wereld was.
Er zijn vele expeditiereizen mogelijk naar Antarctica. Ik koos voor een avontuurlijke variant, waarbij we veel activiteiten konden ondernemen. Eén daarvan was het slapen in de buitenlucht op het vasteland van Antarctica. Na het diner werden we per zodiac bootjes naar het vasteland gebracht. Met vele lagen kleding aan, kregen we hier een dikke slaapzak en een schep. Die schep heb je nodig om een gat te graven in de sneeuw, zodat je beschut kan slapen en zo geen last hebt van de wind. Na het graven konden we hier onze slaapzakken neerleggen en in ons ‘warme’, maar niet zo heel comfortabele onderkomen genieten van de overweldigende natuur. In de Antarctische zomer gaat de zon vrijwel niet onder, waardoor de lucht echt prachtig van kleur is. In de verte hoorden we regelmatig hoe een stuk gletsjer loskwam en de zee instortte. Het slapen was een uitdaging, maar het was ook de moeite waard om juist niet té goed te slapen; ’s nachts ben ik verschillende keren wakker geworden en zag ik zeeleeuwen recht voor mijn neus in zee zwemmen! Dit was echt een onvergetelijke ervaring.
Het continent Antarctica beschikt over de meest indrukwekkende zeevaarders verhalen. De Noor Roald Amundsen was de eerste ontdekkingsreiziger die de Zuidpool bereikte in 1911. En ook ik waande mezelf een ontdekkingsreiziger tijdens de expeditie. Overal waar je komt op Antarctica voelt het alsof je de eerste persoon bent die hier is geweest. Dit heeft er natuurlijk mee te maken dat er geen infrastructuur aanwezig is, maar bijvoorbeeld ook geen aanlegsteigers voor de boot of stroomkabels.
Als het weer het toelaat, is het mogelijk om een kajaktocht te gaan maken. Bij ons scheen de zon volop en het zag er ontzettend aanlokkelijk uit om te gaan kajakken. Per zodiac werden we naar een rustig stukje zee gebracht, waar we van de zodiac in de kajak moesten klimmen. Spannend, want een nat pak is het laatste wat je wil op een plek waar de zee net boven het vriespunt is. Naarmate iedereen in een kajak zat, kon het avontuur beginnen. Peddelend passeerden we kleine ijsbergen, die van dichtbij toch een stuk groter zijn dan vanaf het schip. In de verte werd het water steeds rustiger en leek het of we in een baai beland waren. De gids gaf aan dat we het pakijs hadden bereikt en door flink te peddelen zouden we zo het ijs op varen! Enkele tellen laten stapten we de kajak uit en daar stonden we dan… midden op de oceaan op het pakijs met in de verte twee grote Weddell zeehonden die heerlijk aan het slapen waren.
Op veel plaatsen ter wereld is het mogelijk om walvissen te spotten, maar er zijn maar weinig plekken waar je zoveel walvissen kunt zien en waar je dit schouwspel met (bijna) niemand hoeft te delen. Op Antarctica maakten we veel zodiac excursies, zodat we dichtbij de dieren komen en ze goed konden zien. Afhankelijk van het seizoen, is het mogelijk verschillende walvissoorten te spotten. Wij waren vroeg in het seizoen, maar hebben tientallen bultruggen gezien. Daar zat ik in de zodiac, doodstil met de overige reizigers. Het enige wat we hoorden was de zee die tegen de zodiac aanklotste en de ademhaling van de walvis. Van het maken van belletjes tot de staart langzaam de zee in zien zakken, alle posities hebben we van heel dichtbij mogen meemaken.
Tijdens het varen langs het Antarctisch schiereiland zie je constant ijsbergen. Ik had nooit verwacht dat alleen het spotten van ijsbergen al zo bijzonder kon zijn! Soms zagen we enorme ijsschotsen drijven in zee, waarop pinguïnkolonies leven of zagen we ijsschotsen die we helemaal zagen doorlopen onder het wateroppervlak. Het meest indrukwekkende is om ijsschotsen te zien omvallen of het horen van grote stukken ijs die afbreken. Alles is even prachtig, maar zo kon ik ontzettend lang buiten op het dek staan (met vele lagen kleding aan in de kou) om te kijken naar de vele soorten ijsschotsen. Ook heel indrukwekkend is Pleneau Bay, dat ook wel het ijsbergenkerkhof wordt genoemd. Hier zagen we honderden ijsbergen liggen in de baai, zo bijzonder.
Sommige activiteiten in Antarctica zijn er om niet te lang over na te denken en maar gewoon te doen. Zo kreeg ik de kans op een duik te nemen in het ijskoude water van Antarctica. Dit betekende letterlijk omkleden op het strand en rennend de zee in gaan, die op dat moment slechts iets boven 0 graden was. Door de enorme adrenaline heb je geen moment om na te denken over de kou en is het rennen de zee in en er weer net zo snel uit rennen. Ondanks dat iedereen misschien maar 30 seconden in het water is geweest, hebben we hier met alle reizigers achteraf de leukste herinneringen aan overgehouden.
Wil je net als Bart een expeditiereis naar Antarctica maken? We helpen je graag met het samenstellen van jouw droomreis! Doe alvast inspiratie op met onze voorbeeldreizen of neem contact op met één van onze reisspecialisten.
Contact & reisvoorstel
Wil je een reis aanpassen? Dat kan! Wij maken graag een voorstel op maat.
19-daagse expeditiereis
Vanafprijs
€ 15.999 p.p.17-daagse expeditiereis
Vanafprijs
€ 18.999 p.p.
