Als je aan Tanzania en Kenia denkt, dan denk je al snel aan de Grote Trek in Tanzania, ook wel de migratie genoemd. Een indrukwekkend schouwspel van zo’n 2 miljoen wildebeesten, zebra’s en gazellen die zich tegelijkertijd over de uitgestrekte vlaktes verplaatsen. Wil je weten hoe de migratie precies werkt en hoe je de kans vergroot op het zien van dit unieke spektakel? Reisspecialist Bianca zocht het voor je uit!
Ik ben in Tanzania en heb het geluk om nog een staartje van de migratie te zien in de Serengeti. Ik vraag mijn gids hoe de route van de migratie loopt en wanneer je op welke plek de meeste kans hebt om de Grote Trek in Tanzania te zien. Hij is al ruim 15 jaar gids in Tanzania en hij vertelt met veel enthousiasme over dit bijzondere fenomeen. Hij legt uit dat zo’n 1.7 miljoen wildebeesten (gnoes), 500.000 gazellen en ongeveer 250.000 zebra’s jaarlijks migreren in een enorme lus. De kudde loopt met de klok mee, van de Serengeti (in Tanzania) naar de Masai Mara (in Kenia) en weer terug. De volledige kringloop die de Grote Trek jaarlijks aflegt is zo’n 2900 kilometer!
De wildebeesten, zebra’s en gazellen volgen de regen. Ze zijn altijd op zoek naar vers gras en water. Het valt niet gelijk op, maar mijn gids vertelt mij dat de wildebeesten en zebra’s nauw met elkaar samenwerken. “De zebra’s kunnen het beste de loop van de migratie onthouden en zijn slim genoeg om het gevaar van hongerige roofdieren aan te zien komen. Wildebeesten hebben juist een sterker reuk- en gehoororgaan. Zij kunnen bijna elke dag wel een bron van water vinden, wat voor de migratie van levensbelang is. Daarnaast eten de zebra’s liever het lange gras, terwijl de wildebeesten het korte gras lekkerder vinden. Zo zitten ze elkaar niet in de weg.”
Een bijzonder moment van de migratie, is wanneer de kalveren worden geboren. Dat is rond februari, wanneer de dieren zich in de zuidelijke regio van de Serengeti bevinden. Er worden jaarlijks zo’n 450.000 gnoes geboren, in een tijdsbestek van slechts een paar weken! De reden dat de dieren tijdens de geboorte van de kalveren in het zuiden van de Serengeti blijven, is omdat er in dat gebied veel mineralen in het gras zitten, wat weer gunstig is voor de pasgeborenen. Binnen 20 minuten kunnen de jonge dieren al staan en zijn ze in staat om hun moeder (tussen al die andere dieren) te volgen.
De placenta’s van de pasgeborenen liggen verspreid over de vlaktes, wat weer voor voedsel zorgt voor roofdieren als hyena’s. Voor de kalfjes is dit gunstig, want des te meer placenta’s de roofdieren eten, des te minder ze zelf prooi worden. Toch is het gevaar niet geweken, want de roofdieren volgen de migratie op de voet en er zullen altijd kalfjes ten prooi vallen, ook bij de rivieren die ze noodgedwongen moeten oversteken om genoeg voedsel en water te vinden.
Rond de maand maart verplaatsen de dieren zich in zuidwestelijke richting, om vervolgens rond april richting het noorden te trekken. In mei dient het droge seizoen zich aan en bevindt de kudde zich vaak rond het meest westelijke gebied van de Serengeti. In juni verzamelen de wildebeesten zich aan de zuidelijke oevers van de Grumeti-rivier, waar ze wachten op zoveel mogelijk andere wildebeesten en zebra’s, voordat ze de oversteek aandurven. De Grumeti-rivier bestaat voornamelijk uit meerdere ondiepe kanalen.
Vervolgens wacht er misschien wel een nog grotere uitdaging: de Mara-rivier. Hier worden de meeste natuurfilms over de migratie opgenomen. Rond juli en augustus wagen de dieren hier de grote sprong. Reusachtige krokodillen liggen op de loer, maar de diepe rivier kent steile oevers en dat brengt ook het risico om vertrapt te worden door de andere hoefdieren.
De oversteek bij de Mara-rivier wordt door velen als het meest spectaculaire moment van de migratie beschouwd. Om dit spektakel te kunnen meemaken, dien je ontzettend veel geluk te hebben. De oversteek van de dieren duurt vaak maar een week en wanneer de eerste gnoe of zebra precies de sprong durft te wagen…dat bepaalt Moeder Natuur. Rond augustus arriveren de dieren na de oversteek van de Mara-rivier in de Masai Mara in Kenia.
Na aankomst in de Masai Mara blijven de kuddes daar een tijdje op dezelfde plek om te grazen. In oktober en november dient de regen zich weer aan en is het tijd om weer in zuidelijke richting te trekken, terug naar de Serengeti. Langs de oostkant van de Serengeti bewegen de kuddes langzaam naar het zuiden, waar ze rond december arriveren. Dat geeft de dieren genoeg tijd om daar te grazen voordat de kalveren geboren worden en dan begint de hele circle of life opnieuw.
Wil je dit ook meemaken? Bekijk dan onze reizen naar Tanzania of Kenia!
Wil je een specifiek onderdeel van de migratie ervaren? Laat het ons weten en wij geven je graag advies op maat.
